Πολιτικός Πολιτισμός : David Bowie

Λαέ, θυμήσου, το χώμα που πατάς, λευτέρωσε ο Bowie και οι Spiders from Mars!

Σε αυτή την έκδοση του Πολιτικού Πολιτισμού θα καταπιαστούμε με το ζήτημα ενός μεγάλου κομμουνιστή και στρατευμένου καλλιτέχνη, ενός τεράστιου επαναστάτη της rock μουσικής, τα τραγούδια του οποίου έχουν τραγουδηθεί με δάκρυα στα μάτια από κάθε σύντροφο και συντρόφισσα του ποσαδικού χώρου...Μιλάμε φυσικά γα τον σ. David Bowie.

Γεννήθηκε τον Γενάρη του 1947 (1+1+9+4+7=22=2+2= 4) στο Λονδίνο, μια πόλη που στους ελάχιστα μυημένους είναι πολιτικά γνωστή μόνο για τον Tony Cliff και το νεοτροτσκιστικό του εκτρωματικό μόρφωμα, το Socialist Workers' Party, ένα κόμμα που υπήρξε απαρχή μεγάλων κακών και για τη χώρα μας (βλ. ΣΕΚ/ΔΕΑ/Γιώργος Σαπουνάς), μα ευτυχώς ο σ. Bowie δεν ακολούθησε το αναθεωρητικό μονοπάτι και παρέμεινε πιστός στις ορθόδοξες αρχές του τροτσκιστικού/ποσαδικού τεταρτοδιεθνισμού.

Τα πρώτα του βήματα στη μουσική σκηνή δεν μπορούσαν επ'ουδενί να μας προϊδεάσουν για τον ρόλο που μετέπειτα θα διαδραμάτιζε ως μουσικός κήρυκας της διαγαλαξιακής επανάστασης. Υπήρχαν βέβαια ψήγματα της ποσαδικής κοσμοθεωρίας στις πρώτες του κυκλοφορίες (αποτέλεσμα  προφανώς της όλο και πιο εντατικής εντρύφησης του σε έργα των κλασικών), όπως το Space Oddity (ο πρώτος σπόρος προβληματισμού), το Life on Mars? και το The Man Who Sold the World (προφανώς γραμμένο για τον Ιωσήφ Στάλιν). Το παράδειγμα αυτό αποδεικνύει περίτρανα πόσο σαθρή είναι η θέση της γιαγιάς Στάλιν-Αλέκας Παπαρήγα, ότι οι άνθρωποι γεννιούνται επαναστάτες.

Φτάνουμε στο σημαδιακό έτος 1972, όπου ο Bowie είναι πλέον έτοιμος να εφαρμόσει στην πράξη τα χρόνια διεξοδικής μελέτης του. Υιοθετεί ένα ψευδώνυμο, όπως και άλλοι πολλοί μεγάλοι επαναστάτες στην ιστορία, το ψευδώνυμο "Ziggy Stardust" και γράφει κάπως έτσι το όνομα του με χρυσά γράμματα στο επαναστατικό πάνθεο. Εξαπολύει στους ανυποψίαστους μουσικόφιλους έναν προλετκάλτ ογκόλιθο, με τίτλο The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars, δίχως υπερβολή το μουσικό αντίστοιχο του Kομμουνιστικού Mανιφέστου.

Το concept του δίσκου αυτού ήταν τόσο απλό, μα συνάμα τόσο διαχρονικό. Σε μια ανθρωπότητα της οποίας οι ελπίδες έχουν τσακιστεί κάτω από το ασήκωτο βάρος του καπιταλισμού και του πλανητισμού και έχει οδηγηθεί στην απραξία και την απελπισία, ο Ziggy σαν ένας πρόωρος Φώτης Κουβέλης, αντιτάσσει το διαγαλαξιακό κομμουνιστικό όραμα μέσα από τα μηνύματα των Starmen (συμβολίζοντας τους εξωγήινους συντρόφους), τονίζοντας την διαχρονική αναγκαιότητα/επικαιρότητα της ταξικής πάλης και την ανάγκη της ανύψωσης του αγώνα για διάσωση ενός πλανήτη που αξίζει να σωθεί, σε ένα ανώτερο, διαγαλαξιακό επίπεδο.

Δυστυχώς, τα ιδεώδη του Bowie δεν έγιναν ποτέ αποδεκτά στη χώρα που γέννησε τον νεοφιλελευθερισμό και υπό καθεστώς συνεχών διώξεων, αναγκάστηκε στην συνέχεια της καριέρας του να κρατήσει χαμηλότερο προφίλ, δίνοντας μας παρ'ολα αυτά λίγα ακόμα κομμάτια-ύμνους, όπως φυσικά το Rebel Rebel, γραμμένο από έναν άνθρωπο πραγματικά διπλά επαναστάτη! Στη συνέχεια με πιο πειραματικές διαθέσεις στην τριλογία των άλμπουμ "Berlin", σε πιο χαρούμενες-χορευτικές φόρμες (ειδική μνεία στο Loving the Alien) στη δεκαετία του '90, λόγω της κατάρρευσης του "υπαρκτού σοσιαλισμού" και τέλος, ως κλασικός τροτσκιστής, στην αντιομοφοβική-αντισεξιστική του συνεργασία με τον Mick Jagger των Rolling Stones, στο κομμάτι "Dancing in the Streets". Η προοδευτικότητα του ξεχείλιζε εν ολίγοις από κάθε πτυχή της μουσικής του προσωπικότητας.

Φέτος, ο σ. David Bowie μετά τη μακροχρόνια απουσία του από τη μουσική σκηνή, κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ με τίτλο The Next Day, η κυκλοφορία του οποίου συμπίπτει με τον αδυσώπητο αγώνα της ΔΗΜΑΡ με τη συμμετοχή της στην τρικομματική κυβέρνηση. Πιστεύουμε βαθύτατα, όπως έχουμε τονίσει και στο παρελθόν, στις ιδεαλιστικές συγκυρίες και για αυτό χαιρετίζουμε ολόψυχα τον μεγάλο αυτό διαστημικό αντάρτη για τη στήριξη του στον αγώνα μας και σας αφήνουμε με τον αξεπέραστο του ύμνο, το Starman:

Live long and prosper, comrade Bowie!

Τμήμα Πολιτισμού της νπ-ΔΗΑΡΙ.

Στα σχέδια Α και Β απαντάμε με σχέδιο Δ!

Ο ύμνος της 4ης Ποσαδικής Διεθνούς.

Σε αυτές τις δύσκολες ώρες που βιώνει ο κυπριακός λαός, η επαναστατική νεολαία της αριστεράς της ευθύνης δε θα μπορούσε να απουσιάζει. Μπορεί στο διάστημα κανείς να μην σε ακούει να φωνάζεις, μα η κραυγή του "όχι" των Κυπρίων ακούστηκε ηχηρά στην ατμόσφαιρα της Γης. Μια κραυγή απόγνωσης ανθρώπινων ψυχών που στενάζουν κάτω από τα δεσμά του νεοφιλελευθερισμού, του πλανητισμού, της διαστρεβλωμένης ευρωπαϊκής προοπτικής και της βαρύτητας. Ναι σύντροφοι (και συντρόφισσες, πριν μας πείτε σεξιστές) , το γνωρίζουμε πως η παρουσία μας στην πολιτική αρένα δεν έχει γίνει αντιληπτή με τις πέντε αισθήσεις τον τελευταίο χρόνο, μα ήρθε η ώρα να σπάσουμε τη σιωπή με μια μικρή ανακοίνωση-ριπή λέηζερ, ικανή όμως να καταστρέψει το Άστρο του Θανάτου του διαγαλαξιακού ιμπεριαλισμού. Το ζήτημα που το κόμμα μας, η ΔΗΜΑΡ, προσπαθεί να θέσει στους συναγωνιστές της τρικομματικής είναι ξεκάθαρο, καμία διέξοδος από την κρίση δεν μπορεί να δοθεί μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια του πλανήτη Γη. Χάνουν το χωροχρόνο τους πάσης φύσης πλανητιστές και σταλινικοί προσπαθώντας να αρθρώσουν δήθεν συνεκτικά σχέδια Α ή Β, αγνοώντας πως οι σχεδιασμοί τους είναι μόνο κουκίδες μπρος στην απειροσύνη του σύμπαντος μας.

Ακολουθώντας πιστά το ριζοανανεωτικό όραμα του Λεωνίδα "Captain" Kyrk, o μεγάλος μας ηγέτης και "υπεράνθρωπος"* της αναμεταρρύθμισης , Kuv El, καθώς και τα χιλιάδες μέλη και φίλοι του κόμματος μας καλούνται να εμφυτεύσουν τον σπόρο μιας διαφορετικής, επαναστατικής πορείας που θα αγκαλιάσει με τα κλαδιά της όλο το σύμπαν. Μα δίχως την ενεργή συμμετοχή της εργατικής τάξης, τέτοιες διακυρήξεις θα παραμείνουν σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Για αυτό το λόγο, ήρθε η ώρα κάθε γήινος προλετάριος να στρατευτεί πιο αποφασιστικά από ποτέ πίσω από το σχέδιο Δ.

Δ όπως Δ' (τέταρτη) τροτσκιστική-ποσαδική διεθνής.

Δ όπως Διαγαλαξιακή Ταξική Πάλη.

Δ όπως ΔΗΜΑΡ.

Για μια άλλη Ελλάδα, σε μια άλλη Ευρώπη, σε μια άλλη Γη, σε έναν άλλο γαλαξία, σε ένα άλλο σύμπαν!

H Κ.Ε. της νπ-ΔΗΑΡΙ. 

[*Όχι προφανώς με την αντιμαρξική έννοια της προσωπολατρείας, αλλά ως ανθρώπινη ενσάρκωση του συλλογικού ασυνείδητου.]

Γιατί συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ?

Προεκλογικές επαφές τρίτου τύπου.

Ένα ιστορικό στιγμιότυπο του επαναστατικού προτσές.
2+2+2+7= 13= 1+3 = 4
Ο ΚΑΙΡΟC ΓΑΡ ΕΓΓΥC

Αποκρυφιστικό μήνυμα, πρακτικά αόρατο στους μη μυημένους στην αριθμολογία, μας έστειλαν σήμερα σύντροφοι από όλες τις γωνιές του γαλαξία μας για να δηλώσουν στήριξη στον δύσκολο εκλογικό μας αγώνα και να προοιωνίσουν την επερχόμενη νίκη της αντιπλανητιστικής, πανγαλαξιακής επαναστατικής αριστεράς. Παραθέτουμε φωτογραφικό υλικό και ανταποδίδουμε τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς, με ανανεωμένη αίσθηση των βαριών επαναστατικών καθηκόντων που επωμιστήκαμε.

Στις 17 Ιούνη τσακίζουμε τα ψευτοδιλήμματα!

 Ο ελληνικός λαός στις επαναληπτικές εκλογές καλείται να τοποθετηθεί πάνω στο ψευδεπίγραφο δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. Να διαλέξει μεταξύ των σύγχρονων υμνητών του Στάλιν, της συμβιβασμένης αριστεράς του αισχρού πλανητισμού, της στείρας άρνησης και του χυδαίου αντιευρωπαισμού και του κατάπτυστου νεοσυσταθέντος δεξιού μετώπου του κ. Σαμαρά, με την υπερπατριωτική ρητορεία (που αποσκοπεί στο να στρέψει Ελληνες εναντίον των λοιπών γήινων μα και εξωγήινων), την αντιαριστερή πολεμική και την υποταγή στο νεοφιλελευθερισμό, που ισοδυναμεί με αδυναμία χάραξης φιλολαϊκής ευρωπαικής πολιτικής. Τα κάθε λογής παπαγαλάκια, «αριστερά» και δεξιά, το ονομάζουν δίλημμα. Εμείς κενολογία. Και στην κενολογία απαντάμε με αριθμολογία. Εκλογές στις 17 του μήνα....

                                      

1+7= 8= 2Χ4

Δύο φορές το 4. ΝΑΙ, ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΟ 4.

Για δεύτερη φορά, λοιπόν, καλούμε τον ελληνικό λαό να σηκώσει ψηλά τη σημαία της 4ης ποσαδικής διεθνούς, στηρίζοντας χωρίς αυταπάτες τη Δημοκρατική Αριστερά, στην άνιση της μάχη απέναντι στις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Δεν ξεχωρίζουμε καπιταλισμό και σταλινισμό! Συνεχίζουμε με προσήλωση τον αγώνα μας για πανγαλαξιακή απελευθέρωση και σταδιακή απαγκίστρωση από το μνημονιακό μηχανισμο. Το 6,1% των προηγούμενων εκλογών αποτελεί σημαντική παρακαταθήκη για τους αγώνες του αύριο και μένει να γίνει ο σπόρος που θα εμφυτευτεί σε κάθε εργαζόμενο, άνεργο, συνταξιούχο και νεολαίο, ο σπόρος που θα δώσει ζωή στο "άλιεν" του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού!

Στις 17 Ιούνη:

Eπιμένουμε αριστερά!

Eπιμένουμε δημοκρατικά!

Ψηφίζουμε Δημοκρατική Αριστερά!

Η Κ.Ε. της νπ-ΔΗΑΡΙ (5/6/2012)

Υ.Γ.: ενόψει των νέων εκλογών χρησιμοποιούμε ξανά εικόνες από την επιτυχημένη και ευρείας αποδοχής καμπάνιάς μας για τις προηγούμενες εκλογές. Ελαφρά αναδομημένες, για να ενισχυθεί η απήχησή τους, και με φανερή την απουσία του διαπλανητικού στοιχείου, ώστε να γίνουν περισσότερο αντιληπτές από το ελληνικό προλεταριάτο. Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει υποχώρηση στις αρχές της ποσαδικής μας παράδοσης. Είναι στο πακέτο του λενινιστικού «ένα βήμα μπρος (που έγινε με την ψήφο στη Δημοκρατική Αριστερά στις 6 Μάη), και δύο βήματα πίσω».

Η νπ-ΔΗΑΡΙ μέσα στην κομματική χωροχρονική διάσταση

Ως γνήσιοι και συνεπείς ποσαδιστές, ως γνήσιοι και συνεπείς αριστεροί, ως γνήσιοι και συνεπείς δημοκράτες, ήρθε η ώρα να προσδιορίσουμε ποια είναι η θέση μας, ημών της νεολαίας ποσαδιστών της Δημοκρατικής Αριστεράς, μέσα στην κομματική διάσταση. Σε μια πρώτη προσπάθεια, αυτό θα το καταφέρουμε αναδεικνύοντας τις διαφωνίες μας αλλά και επισημαίνοντας την επιτυχία της γραμμής μας, όπου αυτή ήταν αντιληπτή από τις 5 μας αισθήσεις.

Ας αρχίσουμε από τα δύσκολα,: από τα χαρακτηριστικά στα οποία είμαστε αντίθετοι. Δρώντας με την ιστορικά δικαιωμένη εισοδιστική λογική, συμμετέχουμε από την ίδρυσή της στη νεολαία του κόμματος, στους Νέους της Δημοκρατικής Αριστεράς. Συμμετέχουμε όμως κριτικά, και παλεύουμε και μέσα στις γραμμές της για την προώθηση των ιδεών μας, της διαγαλαξιακής προλεταριακής επαναστασης.

Έτσι, ενώ οι θέσεις της για την εκπαίδευση (ανοιχτά σχολεία, ανοιχτές σχολές, ανοιχτά μυαλά) μας βρίσκουν σύμφωνους, δε μπορούμε να αγνοήσουμε την ελαφρότητα που διαπερνά τις τάξεις της, γύρω από θέματα όπως το οικολογικό. Όταν δημοσιεύεται στην σελίδα της νεολαίας άρθρο με τίτλο «Στροφή στα ποδήλατα», με θετικό σχολιασμό, όταν και στο ίδιο το κόμμα γίνεται λόγος για την οικολογική εγρήγορση που πιστεύει σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τότε εννοείται πως διαφωνούμε. Γιατί πρέπει να είναι κανείς μαρξιστικά αγράμματος για να αγνοεί πως μόνο μέσα από τη συνέχιση της χρήσης του πετρελαίου και την μετέπειτα αλλαγή στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας περνάει ο δρόμος για την επανασυμφιλίωση του ανθρώπου με ολόκληρο το σύμπαν, όχι μονάχα με τον πλανήτη μας. Και πώς είναι το υπόλοιπο σύμπαν;

Όπως μας το έχουν δείξει με τόσες «απαγωγές» οι εξωγήινοι σύντροφοι: παντού ακτινοβολίες και ραδιενέργειες, νέφη και μεταλλαγμένοι οργανισμοί αντιδιαμετρικά αντίθετοι των γήινων, αχανείς εκτάσεις ερήμου, μια γενικότερη ερημιά. Συνεπώς, αν θέλουμε όντως να επιδιώξουμε την οικολογία του γαλαξία, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να πούμε «ναι» στα πυρηνικά, «ναι» στην τεχνολογική απολυταρχία,και να αφήσουμε τα στείρα «όχι». Εδώ είναι που φαίνονται ποιοι υπερασπίζονται την ριζοανανεωτική αριστερά, σύντροφοι της νεολαίας, κι όχι στις εκδηλώσεις και στις αφελείς συζητήσεις στα club.

Άλλο σημείο είναι το όνομα που επικράτησε ως ακρωνύμιο του κόμματός μας. Είμαστε από τους πρώτους που υιοθετήσαμε το «ΔΗΑΡΙ», και υπέρ αυτού εισηγηθήκαμε στο Ιδρυτικό Συνέδριο. Επιγραμματικά, οι λόγοι ήταν πως αποτελεί υποπολλαπλάσιο του 4, και φέρνει στο νου είτε ζάρια, υπονοώντας έμμεσα την καλή πολιτική ζαριά που ρίχνουμε, είτε κριάρι, δηλαδή ένα ορμητικό ζώο της επαναμεταρρύθμισης. Όμως, επικράτησε το «ΔΗΜΑΡ», το οποίο προφανώς παραπέμπει στο σαπισμένο πολιτικό σύστημα και στη λέξη τομάρι. Εμείς τα είπαμε, αυτοί δε μας άκουσαν. Θα τα βρούνε μπροστά τους.

Ας βάλουμε τώρα μια άνω τελεία στα σημεία διαφωνίας μας, για να μην κουράσουμε κιόλας. Ας περάσουμε στην επιβεβαίωση και επικράτηση της γραμμής μας, όπως διαφαίνεται τουλάχιστον από κάποια κείμενα και γεγονότα.

Βλέποντας το πρόσφατο άρθρο στο ίδιο blog της νεολαίας μας, με τίτλο «Ο Άκης, ο Χαριστέας και η Παπαρίζου», αναγνωρίζουμε το στυλ αναλύσεων που είχαμε πρώτοι εισάγει τότε, το 2010, με αναρτήσεις μας όπως «Από τον Άρη στη νπ-ΔΗΑΡΙ». Αλλά και σε παλιότερα κείμενα αν πάμε, θα δούμε το ίδιο. Και ειδικά στην Ιδρυτική Διακήρυξη του πολυαγαπημένου κόμματός μας, που ξεκινάει με την ίδια φράση που επιλέξαμε να ξεκινήσουμε κι εμείς στην έκκλησή μας για στήριξη της ΔΗΜΑΡ στις εκλογές που έρχονται: «Μια νέα ελπίδα γεννιέται». Σαφής η αναφορά στο επικού μεγέθους και βαραίνουσας σημασίας έργου, με τον πρώτο πολιτιστικό ογκόλιθο "A New Hope", απ' όπου προέρχεται και ένα τμήμα της προεκλογικής μας εκστρατείας. (περισσότερα για την υπόθεση του Darth Vader σε επερχόμενο άρθρο της ΚΕ)

Επίσης, στον τομέα του ιδεολογικού, και ιδιαίτερα όσον αφορά τα συνθήματα που φωνάζονται όταν κατεβαίνουμε σε πορείες, κυρίως στο σύμπλεγμα της Ανδρομέδας (το γιατί κατεβαίνουμε εκεί κι όχι στην Ελλάδα είναι θέμα που απαιτεί ξεχωριστή ανάλυση), είναι φανερή η ηγεμονία μας. Συνθήματα όπως «αυτοί με δακρυγόνα, εμείς με κοσμοσφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες», «σε Άρη κι Ανδρομέδα, σε Μέση Γη κι Ασία, ο εχθρός είναι στα κάστρα και στα υπουργεία». Αλλά και σε γήινες πορείες έχουνε φωναχτεί διάφορα, με εξέχον το παλιάς κοπής -ένδειξη τιμής στο πολιτικό μας παρελθόν- σύνθημα «κόκκινος πλανήτης έρχεται στη γη, και φέρνει εξουσία εργατικη».

Η μεγαλύτερη ένδειξη επιβεβαίωσης και επικράτησής μας, όμως, ήταν η αναγνώριση των ιδιαίτερων στοιχείων μας ως διακριτά στοιχεία της ΔΗΜΑΡ, αυτή τη φορά από έναν εξωτερικό παρατηρητή. Μιλάμε για το άρθρο «Εξωγήινος στη ΔΗΜΑΡ» στην συντροφική αν και παλαιοκομμουνιστική εφημερίδα ΠΡΙΝ, το χειμώνα που μας πέρασε. Δε θα επεκταθούμε πολύ, αλλά θα σημειώσουμε ότι μας βάζει σε σκέψεις το γεγονός ότι το άρθρο αυτό δεν είναι πλέον διαθέσιμο στην ιστοσελίδα της εφημερίδας. Δυστυχώς αυτό μας έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν, ως μέρος της πλανητικής αστικής προπαγάνδας για την απόκρυψη της επαφής και της ύπαρξης εξωγήινων. Δε θέλουμε, μολαταύτα, να υποθέσουμε ότι στις γραμμές των συντρόφων βρίσκονται πράκτορες των γνωστών μαυροφόρων (να θυμήσουμε μονάχα το σύνθημα που φωνάζαμε και τη δεκαετία του '50 έξω από την Area 51, «men in black, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες!»).

Ας βάλουμε κι εδώ μια άνω τελεία, για να κλείσουμε τη σύντομη σχετικά ανάλυση και ανασκόπηση. Βλέπουμε ότι η τακτική μας έχει αποτέλεσμα. Βλέπουμε ότι υπάρχει κόσμος πλέον που μας ακούει και μας καταλαβαίνει, κι αυτό το καταλαβαίνουμε κι εμείς από τις συναντήσεις που έχουμε μαζί του στο δρόμο και στους διαπλανητικούς αγώνες. Κι αυτό είναι θετικό. Είναι η καλύτερη επιβεβαίωση της τακτικής και της στρατηγικής μας.

Θα είμαστε αισιόδοξοι. Χωρίς πολλά λόγια, θα κρατήσουμε στο νου και στην καρδιά μας τις επιτυχίες και τις νίκες μας, θα δουλέψουμε για να διορθώσουμε τα λάθη μας, και θα συνεχίσουμε άκοπα την καθημερινή δουλειά μέσα στα γραφεία, τις κομματικές οργανώσεις, τις εκδηλώσεις, τις τουαλέτες και όπου αλλού χωράμε με το υλικό μας σώμα, κοινωνώντας το όραμα για την πανγαλαξιακή κομμουνιστική απελευθέρωση! Αγώνας μέχρι τέλους, για το σοσιαλισμό της νέας χιλιετίας!

Η ΚΕ της νπ-ΔΗΑΡΙ.